biçim

is.

1. Biçilmək tərzi; paltarın forması, fasonu, ülgüsü. Bu biçimdə paltar görməmişəm. Onun paltosunun biçimi çox gözəldir. – <Kor kişinin> əlbəsəsinin tərzi, biçimi avamlığını . . andırırdı. S. H.. // Şəkil, qayda, üsul, forma. Qəhrəman kağızı əlində müxtəlif biçimdə qatlayaraq, o tərəf-bu tərəfini hamarladı. Ə. Vəl..

2. Ölçü, böyüklük. Küçələrdəki iki cərgə söyüd ağacları bir biçim və bir ölçüdə idi. M. S. O.. Mən bütün uşaqlara bir biçimdə . . olan konserv qutularına yanaşan kimi yanaşmamışam. M. C..

3. Bədən, boy-buxun, qədd-qamət mənasında. İnsanın biçimi. – <Bədircahan:> Züleyxa xanım təəccüb edir, sizin məlahətinizə, şücaətinizə, . . deyir, bu biçimdə mən ömrümdə adam görməmişəm. N. V..